Welkom aan boord!

Hoe verder je de Boven-Surinamerivier opvaart, hoe dieper je de jungle in gaat. Conny en haar dochter gingen vanuit Pingpe op een Back 2 Basic avontuur. Een sprookjesachtige tocht die nog spannender werd door de aankondiging van een groep dieren uit de jungle.

 

Inzending door Conny.

Een vier uur durende boottocht over de Boven-Surinamerivier brengt ons naar Pingpe. Omdat het water van de rivier in oktober laag staat, zijn goede stuurmanskunsten een vereiste. Soms moeten we zelfs de boot uit, omdat we de rotsen niet kunnen ontwijken. Hier en daar zetten we wat mensen af bij een dorpje langs de oever. We zijn niet de enige op het water. Alles wat je kunt bedenken wordt vervoerd over de rivier: kippen, hout, regenton, dakplaten, eten, ga zo maar door. Niet zo gek als je bedenkt dat er geen weg is in Boven Suriname. De laatste stop op onze route is Pingpe. De padden in de avond en boskonijnen in de ochtend springen in het rond om ons huisje. Ergens in een boom hangt een luiaard. Waar je ook zit, er is altijd zicht op de rivier en in gezelschap van Chapeau ontstaan er mooie gesprekken.

 

Vanuit Pingpe trekken we samen met Chapeau de jungle in op Back to Basic avontuur. Er gaat ook een vrouw uit het dorp mee: Amoni. Haar outfit verraadt niet dat we een 4 uur durende tocht gaan maken: ze draagt een rokje, simpel t-shirt en twee verschillende versleten slippers. Op haar hoofd heeft ze een grote rode teil. Toen ik door had hoe zwaar de teil was, besloot ik om nooit meer in mijn leven te klagen over een blaar of pijn in mijn voeten. In het kamp aangekomen neemt Amoni geen tijd om uit te rusten. Ze begint gelijk met hout hakken voor een kampvuur om ons eten te bereiden. Maar voordat er gekookt kan worden, proberen we dit eerst zelf te vangen in de kreek. De kans bestaat dat we kaaimannen of anjoemara vissen vangen, maar helaas is het alleen een schildpad die in de buurt van mijn hengel komt. Wanneer de avond valt heeft Chapeau de hangmatten met klamboe opgehangen in een hut met een groot zeil als dak. Dit zeil is zeker geen overbodige luxe, want een tropische regenbui staat ook op het menu. Er vliegen allemaal vuurvliegjes in het rond wat een sprookjesachtig effect geeft. Als ik midden in de nacht even uit mijn hangmat ga en omhoog kijk zie ik een prachtige sterrenhemel.

 

De jungle is zo mooi met prachtige blauwe vlinders zo groot als je hand en papegaaien die overvliegen. We vragen ons af of we in een documentaire van National Geographic zijn beland. Op de weg terug naar Pingpe horen we opeens een trommelend geluid dat wij niet kunnen plaatsen. Chapeau vertelt ons dat het een grote groep zwijnen is die aan komt rennen. Even is het spannend, want als ze doorrennen moeten we misschien een boom in klimmen. Maar dan is het stil. Ze zijn blijven staan en we horen ze knorren. Waarschijnlijk hebben ze ons geroken en zijn daarom gestopt. Ze komen niet verder en het boomklimmen wordt ons bespaard: wij kunnen door. In de namiddag brengt Chapeau ons naar de Tapra Watra, een grote stroomversnelling waar het lekker is om na de lange wandeling in te gaan zitten. Terug op Pingpe kunnen we heerlijk bijkomen na een geweldig avontuur.

 

Als we na ons verblijf in Pingpe terug varen richting Atjoni weten we een ding zeker: Dit is een prachtige plek met mooie natuur en met even mooie mensen. De openheid van Chapeau en het `zijn` midden in de jungle hebben een diepe indruk op ons gemaakt. We hopen hier in de toekomst zeker nog een keer te komen!